Edelhert|Red Deer
Het edelhert is het grootst op het land levende zoogdier van Nederland en tevens de grootste soort uit de familie van de hertachtigen in Europa. Uiterlijk Het edelhert heeft in de zomer een roodbruine vacht, die in de winter grijsachtig bruin is. Jonge dieren hebben een gevlekte, bruine vacht. Edelherten maken niet veel geluid. De hinden maken bij verstoring een scherp blaffend of grommend geluid. De jongen blaten, wat door de moederdieren met een schaapachtig geluid wordt beantwoord. In de bronsttijd maken de mannetjes een brullend of loeiend geluid, ook wel burlen genoemd. Edelherten zijn planteneters. Ze eten gras, zeggen, biezen, heide, boomschors, knollen, wortels, vruchten, zaden, knoppen, scheuten, loof en bast van bomen en struiken De bronsttijd valt van de tweede helft van september tot half oktober. Na de bronst zijn de mannelijke dieren vaak uitgeput door de forse inspanningen, maar ook omdat ze gedurende ongeveer een maand nagenoeg geen voedsel tot zich nemen. Hun lichaamsgewicht kan tot dertig procent afnemen. Eind mei- juni, na een draagtijd van acht en een halve maand, wordt één kalf (zelden twee) geboren dat bij de geboorte ongeveer 60 cm lang is. Hinden die een kalf verwachten, zonderen zich van het roedel af. Het kalf kan al na enkele minuten lopen en na 7-10 dagen zijn moeder volgen. De eerste twee weken blijft het jong echter vaak alleen en komt de moeder alleen terug om het jong te zogen. Gedurende deze tijd drukt het jong zich tegen de grond, verscholen in hoog gras of tussen het struikgewas. Het jong wordt zo'n zes tot tien maanden gezoogd. Edelherten worden maximaal vijfentwintig jaar oud. |